Zoals beloofd vandaag een stukje van een medereiziger. Dit keer Ronald.

Vandaag is het dan zover, we kunnen tennissen. Na de regen en wind van gisteren: zon en wind. Hierover straks meer ;-) Maar eerst eten. In een hotel als waar wij vertoeven is het alsof het daar om draait. De buffettafels zijn rijk gevuld en alsof dat nog niet genoeg is worden aan 2 zijden ook nog extra gebakken, spiegelei, roerei, spaghetti croissants etc etc. Wij als sportievelingen kunnen dat allemaal weerstaan natuurlijk en onze bordjes zijn dan ook spaarzaam(?) gevuld. De meesten zien we dan ook minzaam langs die tafels schuiven, of is het nog de vermoeidheid van de reis?
Een enkeling is alweer vergeten dat we om 9:30 verwacht worden op de tennisbaan en schuiven aan het ontbijt op het moment dat de meesten van ons alweer onderweg zijn naar de kamer om de rackets te halen.

Maar we staan dan toch met z'n allen ruim voor tienen klaar zodat Tebbe zijn verhaal kan afsteken, puntentelling wordt nogmaals uitgelegd en de baanindeling wordt vastgesteld. Hierover ontspon zich toch een kleine discussie. Baan 1, 2, 3, en 4 staat met grote borden aangegeven maar Tebbe heeft zo zijn eigen idee wat het centercourt is :-)
Maar dan toch, we zijn zover. Marianne test haar fluitje, zet de kookwekker en daar klinkt de start.

Ik zei het al in het begin, wat is gebleven na de regen is de wind. Het stormde vannacht (nietwaar Peter?) en nog steeds waait het HARD. Voorbeeld? Je slaat de bal naast het veld, denk je, maar de wind blaast hem weer net op de lijn. Tebbe heeft een andere voordeel gevonden. De bal hoog in het achterveld, de bal stuitert en de wind blaast de bal tegen het hek. Probeer dan je racket er nog maar achter te zetten.
Maar iedereen heeft dezelfde handycap en ieder heeft zo zijn ideeën over het feit of dit nog wel iets met tennis te maken heeft. Maar dan is het toch wel weer als vanouds zodra Marianne op de fluit blaast en het einde van de eerste wedstrijden aankondigt: koffie. Met z'n allen op het terras in de zon en zoveel mogelijk, uit de wind. Prima toeven zo.
Ook de 2de wedstrijd van vandaag wordt afgewerkt en sommigen blijven in verbijstering achter met zoveel dubbele fouten die ze geslagen hebben. De wind eist ook nu zijn rol op.
Hopelijk dat het morgen minder waait.

Maar nu eerst lunchen, eten was het waar het om draaide weet u nog :-)
En dan gaat een ieder zo zijn eigen weg, sommigen gaan shoppen, andere zoeken de zon op bij het zwembad, weer anderen maken nog even een middagdutje. Maar vanavond zien we elkaar weer bij de pianobar.

Opnieuw een groot deel van de zaal geblokkeerd. Twintig personen op riante fauteuils nemen nogal wat ruimte in. Enn het feestje krijgt nog een bijzonder tintje: Jos en Marianne zijn vandaag 43 jaar getrouwd. Dat mag niet ongemerkt voorbij gaan! Met een coctail met sterreltjes en een gezamenlijke hymne aan het buidspaar is dat 'ongemerkt' ook niet gebeurt.

's Avonds na het eten had Tilly en Douwe nog een DVD te laten zien over hun reisje naar Rome. Alleen de DVD hebben we gezien, maar de beelden hierop had toch wel wat meer werk.

De avond werd weer afgesloten met een bridgedrive aan 2 tafels zelfs. Ook boerenbridge werd niet geschuwd en ook hiervoor waren nog mensen te porren. Zo heeft het wel weer voordelen met een grote groep te zijn.

Nu naar bed want morgen worden we toch wel weer fris op de baan verwacht.