Weer een dag voorbij met echt mooie wedstrijden. Heerlijke cappuccino’s in de pauze met een biertje vóór de lunch en dat allemaal onder een strak blauwe hemel en op het terras ruim 25 graden.

Hier het verhaal van onze introducés Maarten en Franca:

Wat moet je als Thea, in haar verslag, vriendelijk maar toch dwingend vraagt of je als "nieuwkomer" ook iets wilt schrijven voor de reislog van Tebbe. Dan kan je toch niet achterblijven, nee toch! Eerst zullen wij even vertellen hoe wij in deze gezellig groep mensen terecht gekomen zijn.

Tebbe kom je niet alleen op een tennisveld in Antalya of Oosterhout tegen maar ook bij onze vereniging TV Vreeswijk. Daar wordt ieder jaar het après-ski toernooi gehouden en Miriam had aan Maarten gevraagd of hij samen met Tebbe dit toernooi wilde spelen. Het samenspel van die twee was zo voortreffelijk dat zij als eersten eindigden in dit toernooi en de beker mee naar huis mochten nemen. Tebbe wilde het hier niet bij laten en vroeg Maarten of hij ook zin had om mee te gaan met een jaarlijkse tennisvakantie in Turkije. Wij hadden al vele enthousiaste verhalen van Miriam gehoord en twijfelden dan ook geen moment. En zo zijn ook wij hier in Turkije; hier bij een gezellige club tennissers uit Oosterhout en Amsterdam die ons direct in hun groep opnamen.

Dan nu een kort verslag van de 4e tennisdag. De ochtend startte voor ons wat onrustig omdat Maarten en ik druk overleg hadden, hoe het ook weer zat met bridge. De avond er voor hadden we uitleg gekregen van onze bridgeleraar Wim en wel, hoe we naar azen, heren, vrouwen en boeren konden zoeken. We waren op dat moment al moe, hadden de nodige glaasjes op en het ging ons duizelen van alle nieuwe informatie. Miriam bleef dit keer aardig rustig en deed "bijna precies", wat Wim voortdurend met een "big smile" probeerde uit te leggen; er werden geen strakke blikken of priemende ogen meer op haar gericht!

Ook deze dag werd weer een "top" dag, zowel wat sportiviteit als wat weer betreft; volop zon en geen wind! Nadat Tebbe er, zoals alle dagen, nachtwerk van had gemaakt om een goede baanindeling te krijgen, is het hem weer prima gelukt! Iedereen kon vandaag enthousiast aan de slag en er was opnieuw een wisselende samenstelling gecreëerd.
Marianne stapte goed gehumeurd, inclusief nieuwe tas, kookwekker en fluit het "centre court" op en floot kort maar krachtig, de spelers bij elkaar. Ik moet zeggen dat ze steeds beter ingespeeld raakt en op het juiste moment, in een juiste toonhoogte, diepte en kracht de fluit weet te hanteren. Chapeau Marianne!
De mixpartijen gingen als eerste van start; deze was op onze baan strak en spannend. Peter en Leo kregen het voor elkaar om wel 25 keer de bal over en weer te slaan en de dames hadden het genoegen om toe te mogen kijken.

Zoals gewoonlijk werd er tussen de partijen door, koffie gedronken op het terras. De zon deed daar flink zijn best en zorgde er voor dat we nog een tintje bruiner konden worden. Tilly en Douwe hadden inmiddels geïnformeerd naar de mogelijkheden voor een bezoek aan de hamam. Het merendeel was enthousiast om hieraan deel te nemen; de dag voor morgen ziet er zo weer veelbelovend uit! Leuk toch, dat iedereen spontaan een bijdrage levert om er een geslaagde vakantie van te maken!
Hierna moest er toch weer worden getennist. Tebbe vond het dit keer een goed idee om de echtparen met elkaar te laten spelen. Zodoende mochten Maarten en ik samen de baan op en waren Ingrid en Tebbe onze tegenspelers. Geen "echtpaar" dacht ik nog maar tijdens een vakantie gebeuren er wel gekkere dingen!

Daarna was het weer lunchtijd. Oh, wat is al dat eten toch verleidelijk, wat ziet het er heerlijk uit. Iedere dag neem ik mij voor, mijn sterke kant te laten zien en mijn bordje niet zo te vullen. Hoe zwak ben ik ineens als ik die frietjes zie; die moeten gewoon gegeten worden! Maar ja, als je die avond weer een inspannende, gezellige, wijze bridge-avond voor de boeg hebt, moet de maag gewoon goed gevuld zijn! De middag stond voor velen in het teken van lekker ontspannen, liggend op een strandbedje om weer genoeg energie op te doen voor de rest van de dag.

Groetjes van Maarten en Franca